Jak usunąć negatywny wpis w rejestrze dłużników

W Polsce aktualnie trzy spółki zajmują się działalnością rejestracji długów i dłużników należą do nich BIG Info Monitor S.A, Rejestr Dłużników ERIF S.A, i Krajowy Rejestr Długów S.A. Ich działalność reguluje ustawa o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych z dnia 9 kwietnia 2010 roku. Podstawę prawną rejestru dłużników oraz możliwości prawne konsumentów jak i przedsiębiorców w związku z usunięciem ewentualnych negatywnych wpisów w rejestrach dłużników analizuje Rechtsanwältin Patrycja Mika z Kancelarii Dr.Schulte und Partner Rechtsanwälte, w ramach szkolenia zorganizowanego przez Kancelarię w temacie ochrony danych osobowych.

Działalność Biur Informacji Gospodarczej

Art. 4 i następne ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych z dnia 9 kwietnia 2010 roku regulują warunki działalność prowadzenia rejestru długów przez Biura Informacji Gospodarczej. Przedmiotem działalności gospodarczej biura jest pośrednictwo w udostępnianiu informacji gospodarczych polegające na przyjmowaniu informacji gospodarczych od wierzycieli, przechowywaniu i ujawnianiu tych informacji. Biuro Informacji Gospodarczej może być prowadzone wyłącznie w formie Spółki Akcyjnej, o kapitale zakładowym nie mniejszym niż 4 000 000 miliony złotych. Akcje Biura mogą być tylko akcjami imiennymi, nie jest dopuszczalna zmiana akcji imiennych na akcje na okaziciela. Akcje mogą być obejmowane wyłącznie za wkłady pieniężne i winny zostać opłacone w całości przed zarejestrowaniem Biura. Biura Informacji Gospodarczej zobowiązane są do zabezpieczenia roszczeń o naprawienie szkody, która może wyniknąć w związku z działalnością gospodarczą Biura przy czym zabezpieczenie może nastąpić w drodze zawarcia umowy ubezpieczenia, odpowiedzialności cywilnej, zlecenia udzielenia gwarancji bankowej bądź poręczenia bankowego. Biuro zobowiązane jest do użycia w swojej firmie wyrazu Biuro Informacji Gospodarczej przy czym dopuszczalny jest skrót BIG.

Wymiana danych w Unii Europejskiej

Art. 9 ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych reguluje możliwość wymiany danych dotyczących wiarygodności płatniczej z instytucjami dysponującymi takimi danymi mającymi siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej. "Nie znany jest nam jeszcze zakresu wymiany danych między Biurami Informacji Gospodarczej w różnych krajach członkowskich Unii Europejskiej w praktyce. W związku z możliwością wymiany danych istnieje obawa iż konsument na podstawie wpisu w jednym kraju Unii Europejskiej będzie miał trudności np. z otrzymaniem kredytu w każdym innym kraju Unii” podsumowuje Rechtsanwältin Mika z Kancelarii Dr. Schulte und Partner.

Udostępnianie danych o dłużniku

Podstawy udostępnienia wpisu o długu i dłużniku regulują art. 14, art. 15 i następne ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych, odpowiednio dla konsumentów jako dłużników jak i przedsiębiorców jako dłużników. Zgodnie z art. 14 wierzyciel może przekazać do Biura informacji Gospodarczej dane o zobowiązaniu dłużnika będącego konsumentem jeśli zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym w szczególności z tytułu umowy o kredyt konsumencki oraz umów, o których mowa w art. 187¹ kodeksu postępowania cywilnego, tj. umowa o świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych, przewozu osób i bagażów komunikacji miejskiej, dostarczanie energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego, dostarczenie wody i odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości, dostarczanie energii cieplnej, dodatkowo łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika musi wynosić co najmniej 200 zł, być wymagalna co najmniej od 60 dni, oraz musiał upłynąć co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym wezwania do zapłaty. Zgodnie z art. 15 ustawy wierzyciel może przekazać do Biura informację o zobowiązaniu dłużnika nie będącego konsumentem wyłącznie wówczas jeśli zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym w szczególności z tytułu umowy związanej w wykonywaniem działalności gospodarczej, łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika wynosi co najmniej 500 zł, jest wymagalna co najmniej 60 dni oraz upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym wezwania do zapłaty zawierającego ostrzeżenia o zamiarze przekazania danych do Biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego Biura. Poza wymienionymi przypadkami wierzyciel może przekazać do Biura Informacji Gospodarczej również informacje o zobowiązaniu dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego.

Usunięcie negatywnego wpisu z rejestru

Zgonie z ustawą o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych wierzyciel zobowiązany jest do zaktualizowaniu danych przekazanych o dłużniku nie później niż w terminie 14 dni w szczególności jeśli częściowo lub całkowicie zostanie wykonane zobowiązanie bądź wygaśnie ono, wierzyciel uzyska wiarygodną informację, że przekazane informacje gospodarcze nie są prawdziwe. Dodatkowo wierzyciel ma obowiązek wystąpienia z żądaniem wykreślenia wpisu w przypadku jeśli stwierdzi fakt, że zobowiązanie nie istnieje. Rejestr usuwa wpis w dwóch sytuacjach: na podstawie uzasadnionej informacji o nieistnieniu zobowiązania, po upływie 3 lat od ich ostatniej aktualizacji, nie później niż po upływie 10 lat od dnia ich przekazania przez wierzyciela. Jeśli wpis był zasadny i decydujemy się na spłatę długu warto próbować uzyskać usunięcie wpisu polubownie np. w ramach ugody z wierzycielem ustalającej, że w zamian za spłatę wierzytelności złoży on wniosek o usunięcie danych" radzi Rechtsanwältin Patrycja Mika. W sytuacji kiedy wpis nie jest zasadny i dług jest przez dłużnika kwestionowany można żądać usunięcia wpisu pod groźbą powództwa o ochronę dóbr osobistych ewentualnie z wezwaniem o spłatę odszkodowania za straty wywołane nieprawdziwym wpisem np. poprzez utratę kontrahentów. W przypadku jeśli wierzyciel nie zareaguje na wezwanie można wytoczyć przeciwko niemu powództwo o ustalenie nieistnienia zobowiązania ujawnionego w rejestrze. Taki prawomocny wyrok w tej sprawie jest podstawą do usunięcia wpisu z urzędu przez Rejestr.

Prewencyjna samokontrola

Aby uniknąć konsekwencji w związku z negatywnym wpisem w rejestrze długów zaleca się regularne przeprowadzenie samokontroli w znanych rejestrach w Polsce. Biura Informacji Gospodarczej zobowiązane są do umożliwienia przeprowadzenia kontroli wpisów dotyczących własnej osoby w rejestrze dłużników.

Kontakt:

Rechtsanwaltskanzlei Dr. Schulte und Partner Rechtsanwälte

Malteserstrasse 170/172

12277 Berlin

Telefon: (030) 71520670

Telefax: (030) 71520678

e-Mail: dr.schulte@dr-schulte.de

Rechtsanwältin (adwokat według prawa niemieckiego) Patrycja Mika

Autor odpowiada za treść publikacji.

Przegrupowanie i przeinwestowanie ubezpieczenia na życie na poczet nowego funduszu kapitałowego jest sprzeczne z dobrymi obyczajami

Kto jako doradca inwestycyjny doradza swoim klientom aby wypowiedzieli swoje ubezpieczenie na życie i przeinwestowali dochód na poczet nowego funduszu kapitałowego może postępować sprzecznie z dobrymi obyczajami. Rechtsanwalt (adwokat według prawa niemieckiego) Dr. Thomas Schulte analizuje orzeczenie sądu podczas szkolenia na temat praw inwestorόw prowadzonego przez Kancelarię Dr. Schulte & Partner Rechtsanwälte mbB.

Sąd Okręgowy w Monachium I (Landgericht München I) wzmacnia prawa inwestorów.

Setki miliardów Euro według Niemieckiego Instytutu Badań nad Gospodarką rynkową zostało w ostatnich latach utracone poprzez deficytowe fundusze kapitałowe. W związku z tym spadła też ostatnio gotowość do inwestowania w nowe fundusze kapitałowe. Doradcy inwestycyjni musieli znaleźć nowy sposób aby skusić swoimi ofertami. Dlatego proponowano inwestorom aby Ci wypowiedzieli swoją umowę ubezpieczenia na życie i przeznaczyli wypłacone z ubezpieczenia środki w nowe fundusze inwestycyjne. Znaczącym argumentem była obietnica dużo większego zysku w krόtszym czasie. Doradcy inwestycyjni nie wspomnieli jednak, że większa możliwość zysku często łączy się z większym ryzykiem, które podejmuje inwestor.

Doradcy inwestycyjni zobowiązani przez Sąd

Sąd Okręgowy w Monachium I (Landgericht München I) w swoim wyroku z dnia 17.06.2013 zadecydował, że rekomendacja do wypowiedzenia ubezpieczenia na życie, w celu przeznaczenia wypłaconej kwoty na alternatywny fundusz inwestycyjny, może w pojedynczych wypadkach być sprzeczna z dobrymi obyczajami. Taka rekomendacja może uzasadniać błąd w wykonaniu umowy na usługę doradztwa inwestycyjnego, który w konsekwencji ponosi za sobą odpowiedzialność i obowiązek do odszkodowania. Według Sądu zasadniczo umowa ubezpieczenia na życie służy inwestorom jako zaopatrzenie emerytalne. Zaś fundusz kapitałowy ukierunkowany jest w krótkoterminowe pozyskiwanie zysków. Sposoby inwestycji w tych sytuacjach różnią się więc elementarnie. Ubezpieczenie na życie jest długoterminową inwestycją w celu zaopatrzenia emerytalnego, kiedy to fundusz kapitałowy jest krótkoterminową ryzykowną inwestycją. Wysokość ryzyka różni się diametralnie. Konsument podpisując umowę ubezpieczenia na życie zasadniczo nie zamierzał tego ryzyka podejmować. Doradca namawiając konsumenta do zmiany formy inwestycji w tak ryzykowną działał sprzecznie z dobrymi obyczajami.

Inwestycja w zamknięte fundusze wiąże się wysokimi kosztami

Sąd Okręgowy w Monachium I szczególnie zwrócił uwagę na fakt, że podczas inwestycji w zamknięte fundusze powstają wysokie koszty. Z około 100 zainwestowanych Euro tylko 75 Euro trafia jako inwestycja do kapitału inwestycyjnego. Reszta zostaje przeznaczona na poczet kosztu funduszu. I znów tutaj strategia i forma inwestycyjna odbiega od pierwotnej strategii w formie ubezpieczenia na życie. W sytuacjach takiego przegrupowania i przeinwestowania kapitału z ubezpieczenia na życie w inny fundusz inwestycyjny należy zwrócić uwagę na to co doradca zalecał klientowi w konkretnej sytuacji. Jeśli doradca w takiej sytuacji nie zwróci klientom uwagi na fakt wyższej klasy ryzyka nowego funduszu inwestycyjnego, narusza swoje obowiązki wynikające z umowy na usługę doradztwa inwestycyjnego, co pociąga za sobą odpowiedzialność i roszczenie odszkodowawcze klienta wobec doradcy inwestycyjnego. Przy czym należy zwrócić uwagę, że taka umowa na usługi doradztwa inwestycyjnego, nie musi zostać zawarta wyraźnie i jednoznacznie. Również umowa konkludentna, czyli dorozumiana wystarczy aby pociągać ze sobą obowiązki doradcy wobec swojego klienta.

Na niemiecki rynku inwestycyjnym tego typu postępowanie wśród doradców jest bardzo popularne. Zmianę ubezpieczenia na życie w fundusz inwestycyjny doradzali klientom przedsiębiorstwa takie jak: Franfurter S&K- Gruppe, Dresdner Infinus-Gruppe, Schweizer SAM AG. "Sprzedaż ubezpieczenia na życie powinna zostać dobrze przemyślana. Inwestorzy muszą zostać poinformowani o ryzyku związanym ze zmianą strategii inwestycyjnej, ponieważ wyższe szanse zysku zwiększają też ryzyko". Komentuje Rechtsanwalt (adwokat według prawa niemieckiego) Dr. Thomas Schulte z Kancelarii Dr. Schulte und Partner Rechtsanwälte mbB.

Kontakt:

Rechtsanwaltskanzlei Dr. Schulte und Partner Rechtsanwälte

Malteserstrasse 170/172

12277 Berlin

Telefon: (030) 71520670

Telefax: (030) 71520678

Internet: www.berlin-adwokat.pl

e-Mail: dr.schulte@dr-schulte.de

Rechtsanwältin (adwokat według prawa niemieckiego) Patrycja Mika

Autor odpowiada za treść publikacji.

Google zobowiązany do usunięcia odnośnika w wynikach wyszukiwarki

Sąd Okręgowy w Heidelbergu w Niemczech (Landgericht Heidelberg) w swoim orzeczeniu z dnia 14 października 2014 w postępowaniu o sygnaturze akt 2 O 162/13 wzmocnił prawa konsumentów względem Google i jednocześnie potwierdził w niemieckim obrocie prawnym wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z maja 2014 (sygnatura akt C 131/12 EuGH). Zagadnienia wyroku omawiał adwokat kancelarii, Dr. Iur. Hab. Erik Olaf Kraatz, w ramach szkolenia dotyczącego praw w Internecie.

Stan faktyczny i argumentacja firmy Google Inc.

Przedmiotowa sytuacja była dosyć standardowa: poszkodowana wpisała swoje imię i nazwisko w wyszukiwarce www.google.de. Pierwszym wynikiem okazał się link (odnośnik), do artykułu w którym poszkodowana była oczerniana (w konkretnej sytuacji: artykuł na anonimowym niemiecko języcznym portalu medialnym linksunten.indymedia.org z serwerami w Brazylii). W artykule powódka została przedstawiona jako rasistka i ujawniona przeciwniczka islamistów. Powódka kilkakrotnie wzywała do usunięcia linków na stronie wyszukiwarki Google. Jednak Google Inc. z siedzibą w 1600 Amphitheatre Parkway Mountain View, CA 94043, USA, która prowadzi również portal niemieckojęzyczny www.google.de, wzbraniała się.

Google kwestionował swoją odpowiedzialność, wskazując w pierwszej kolejności już na niewłaściwość Sądu niemieckiego i podając Sąd w Kalifornii jako właściwy według miejsca siedziby strony pozwanej. Merytorycznie Google wskazał, że program wyszukiwania jest neutralny i objęty tajemnicą. Które strony wyświetlają się użytkownikom i jakiej one są treści- z tym wyszukiwarka nie chce mieć nic wspólnego. Jeśli ktoś czuje się z powodu obcych treści na stronach internetowych urażony, może skierować swoje roszczenia wobec autorów bądź administratorόw strony internetowej. Ta argumentacja w wirtualnym świecie trafia jednak na jedną przeszkodę: pozew musi zostać doręczony, co w anonimowości Internetu jest praktycznie niemożliwe.

Właściwość niemieckich sądów w dziedzinie naruszenia dóbr osobistych w Internecie

Sąd Okręgowy w Heidelbergu (Landgericht Heidelberg) nie zgodził się z argumentami firmy Google. Międzynarodowa i miejscowa właściwość sądu w deliktach również w Internecie według § 32 Zivilprozessordnung (niemiecka ustawa o postępowaniu cywilnym), ustalana jest według miejsca wystąpienia skutku deliktu, które dla naruszenia dóbr osobistych ustala się według miejsca stałego pobytu poszkodowanego. Wniosek: Kto w internecie jest oczerniany, może się sądzić u siebie w domu.

Roszczenie o usunięcie

Sąd Okręgowy w Heidelbergu (Landgericht Heidelberg) nałożył na Google sekundarny obowiązek sprawdzenia i w związku z tym przyznał powódce roszczenie z §§ 1004, 823 Bürgerliches Gesetzbuch (niemiecki kodeks cywilny), zobowiązując Google do usunięcia linku, naruszającego dobra osobiste powódki, na stałe z wyników wyszukiwania Google.

Ogólne zasady prawne przy naruszeniu dóbr osobistych w internecie

Podstawowe zasady prawne realnego świata zasadniczo mogą zostać przeniesione na stany faktyczne w internecie. Jednakże administratorzy forów czy administratorzy wyszukiwarek jak Google nie są do tego zobowiązani aby ciągle sprawdzać swoje strony pod względem bezprawnych treści. Taki obowiązek byłby dla administratorów niewykonalny. Dlatego każdy poszkodowany powinien w pierwszej linii we własnym zakresie zająć się swoimi prawami. Tutaj zaleca się regularne sprawdzanie w wyszukiwarkach treści na temat swojej osoby. Jeśli poszkodowany znajdzie treści naruszające jego dobra osobiste winien zgłosić je do administratorów for internetowych bądź wyszukiwarek. Ponieważ dopiero kiedy treści w internecie są kwestionowane przez poszkodowanego, administrator strony internetowej jest zobowiązany do usunięcia komentarzy ze strony internetowej. Jeśli administrator strony internetowej nie usunie bezprawnej treści na upomnienie poszkodowanego może zostać upomniany, a w razie braku reakcji, poszkodowany może skierować sprawę do Sądu w przyśpieszonym postępowaniu tymczasowym.

Uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Heidelbergu (Landgericht Heidelberg)

Google Inc. zobowiązany jest do usunięcia odnośnika do artykułu na podstawie § 1004 Bürgerliches Gesetzbuch (niemiecki kodeks cywilny). Wyświetlenia i lista wyników wyszukiwania które odnoszą się do informacji i linków w określonej kolejności jest prowadzona i sterowana przez pozwaną. Wyszukiwarka została przez pozwaną skonstruowana i w taki sposób programowana aby podczas wpisów konkretnych pojęć do wyszukiwarki otrzymać określone wyniki wyszukiwania według określonych kryteriów i określonej kolejności.

Podsumowanie Dr. Schulte & Partner

Wyrok jest znaczący w dziedzinie obrony dόbr osobistych w Internecie. Każdy, kto czuje się w swoich prawach osobistych urażony, może zlożyć pozew przeciwko administratorom danej wyszukiwarki w sądzie właściwym dla swojego miejsca zamieszkania, uzzyskując usuniącie odnośnika na obrażającą stronę ne stałe oraz uzyskując zobowiązanie administratora wyszukiwarki do przypilnowania aby dany odnośnik nie pojawił się znόw w wynikach wyszukiwania.

Kontakt:
Rechtsanwaltskanzlei Dr. Schulte und Partner Rechtsanwälte
Malteserstrasse 170/172
12277 Berlin
Telefon: (030) 71520670
Telefax: (030) 71520678
e-Mail: dr.schulte@dr-schulte.de

Rechtsanwältin (adwokat według prawa niemieckiego) Patrycja Mika

Autor odpowiada za treść publikacji.

Postępowanie upadłościowe Anderson Erste Deutsche Grundwert GmbH & Co.KG – wierzyciele zostają wezwani do zgłoszenia wierzytelności

Z dniem 21 stycznia 2015 Sąd Rejonowy w Charlottenburgu w Berlinie (Amtsgericht Charlottenburg) postanowił o otwarciu postępowania upadłościowego dla majątku spółki Anderson Erste Deutsche Grundwert GmbH & Co.KG. Sąd Rejonowy w Berlinie wyznaczył na syndyka postępowania upadłościowego adwokata doktora Dirka Witkowskiego z siedzibą w Berlinie. Syndyk zgłosił się do wierzycieli spółki wzywając ich do zgłoszenia swojej wierzytelności względem spółki do tabeli wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, w terminie do dnia 22 kwietnia 2015 roku.

Obietnice spόłki Anderson Erste Deutsche Grundwert GmbH & Co.KG

Anderson Erste Deutsche Grundwert GmbH & Co.KG należy do grupy spółki Anderson Holding AG i działała również w Polsce za pośrednictwem spółki Anderson Holding Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Tutaj sprzedażą produktόw zajmowali się Jacek Zwardoń i Aldona Przybyłek, jak relacjonują nasi klienci. Przedmiotem umowy między inwestorami, a spółką Anderson Erste Deutsche Grundwert GmbH & Co.KG była subskrypcja udziałów w spółce, która według umowy oraz świadectwa subskrypcji została odpowiednio zabezpieczona za pomocą surowców, tak jak proszku miedzianego (izotop miedzi Cu63/65) złożonego w magazynie surowców IGAS GmbH w Goslar w Dolnej Saksonii w Niemczech. Spółka obiecywała zyski w wysokości 50% kwoty subskrypcji po trzech latach trwania umowy. Cała suma spłaty miała być zabezpieczona całkowitą wartością zdeponowanego materiału. Jednak wkrótce klienci spółki, po umownym czasie subskrypcji, nie doczekali się obiecanej wypłaty inwestycji.

Brak obiecanych zabezpieczeń inwestycji

Po pierwszych zgłoszeniach klientów spółki do tutejszej kancelarii, kancelaria zgłosiła się do spółki rzekomo magazynującej surówce IGAS GmbH w Goslar. W swojej odpowiedzi spółka IGAS GmbH wypierała się jakiekolwiek współpracy ze spółką Anderson. Właściwe prokuratury wszczęły odpowiednio postępowania przeciwko spółkom. W Polsce postępowanie przeciwko Anderson Holding Polska spółka z o.o. z siedzibą w Katowicach prowadzi Prokuratura Okręgowa w Warszawie. Również tutejsza kancelaria wysłała odpowiednie zgłoszenia. W niniejszym przypadku w grę wchodzi kilka przepisów karnych, między innymi z artykułu 171 Prawo Bankowe, w związku z brakiem zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na wykonywanie czynności bankowych, w szczególności przyjmowania wkładów pieniężnych, w celu obciążania ich ryzykiem. Dodatkowo kancelaria podejrzewa popełnienie przestępstw z artykułu 286 paragrafu 1 Kodeksu Karnego (oszyustwo), jak i artykułu 311 Kodeksu Karnego, w ktόrym karane jest rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji lub przemilcza informacji o stanie majątkowym oferenta, mających istotne znaczenie dla nabycia, zbycia papierów wartościowych, podwyższenia albo obniżenia wkładu.

Postępowanie upadłościowe w Niemczech

Według § 16 ustawy o postępowaniu upadłościowym (Insolvenzordnung), otwarcie postępowania upadłościowego wymaga powodu otwarcia. Kolejno w §§ 17, 18 i 19 ustawy o postępowaniu upadłościowym (Insolvenzordnung) powodami są niewypłacalność, grożąca niewypłacalność bądź nadmierne zadłużenie. Zgodnie z § 38 ustawy o postępowaniu upadłościowym (Insolvenzordnung) syndyk wzywa wierzycieli do pisemnego zgłoszenia wierzytelności wyznaczając termin. Zgłoszenia należy wysłać do syndyka, nie do sądu upadłościowego. Po zgłoszeniu wierzytelności przez wierzycieli i upływie odpowiedniego terminu sąd wyznacza termin na sprawdzenie wierzytelności. Tutaj syndyk sprawdza zasadność danych i zgłoszonych wierzytelności. Zadaniem syndyka w postępowaniu upadłościowym jest zestawienie długu dłużnika oraz jego majątku, a w następnej kolejności odpowiedniego podzielenia pozostałego majątku w odpowiednich proporcjach między wierzycieli.

Adwokat Patrycja Mika: „Niestety doświadczenie pokazuje, że pozostały majątek w postępowaniu upadłościowym nie wystarcza na pełne zaspokojenie wierzycieli. Zasadniczo w postępowaniu upadłościowym wierzyciele uzyskują zaledwie kilka procent zwrotu swojej należności.” Kancelaria aktualnie sprawdza możliwości wszczęcia postępowań przeciwko podmiotom stojącym za spółkami Anderson. „Nie chcielibyśmy, aby nasi klienci, inwestorzy spółek Anderson, pozostali bez swoich oszczędności” dodaje adwokat Patrycja Mika.

Kontakt:
Rechtsanwaltskanzlei Dr. Schulte und Partner Rechtsanwälte
Malteserstrasse 170/172
12277 Berlin
Telefon: (030) 71520670
Telefax: (030) 71520678
e-Mail: dr.schulte@dr-schulte.de



Autor: Adwokat Patrycja Mika 
Autor odpowiada za treść publikacji. 

Sprzedaż w Internecie - Obowiązki sprzedawcy wobec konsumentów

Obrót sprzedaży internetowych wzrasta z roku na rok. Internet jest nową żyłą handlu. A może zostanie już wkrótce jego aortą. Przedsiębiorstwa łączą się w sieci z partnerami, klientami i swoimi zagranicznymi siedzibami na całym świecie. Zakupując towary w Internecie zyskuje się większy wybór, konkurencyjne ceny, możliwość zakupu na całym świecie przez całą dobę.

Aby zaistnieć na rynku sprzedawca właściwie musi już proponować swoje usługi i towary online. Zyskuje przez to jeszcze dodatkowy atut: ograniczone koszty, oszczędzając szczególnie na kosztach lokalu.

Szczególnie popularnym rynkiem zbytu są takie platformy jak E-Bay czy Amazon. Tutaj sprzedaż wydaje się niezmiernie prosta. Jednak samo założenie konta nie wystarczy. Sprzedając na terenie Unii Europejskiej przyjmujemy na siebie obowiązki jakie narzuca na sprzedawców dyrektywa dotycząca praw konsumentów. Na jej podstawie dopasowane zostały przepisy dotyczące umowy na odległość w niemieckim kodeksie cywilnym (BGB), które z dniem 13.06.2014 r. otrzymały nowy „szlif”.

Umowa na odległość

Kiedy mówimy o umowie na odległość (Fernabsatzvertrag)? Umowy zawierane na odległość są umowami, w których przedsiębiorca lub jakakolwiek osoba działająca w jego imieniu oraz konsument do prowadzenia negocjacji oraz do zawarcia umowy posługują się wyłącznie środkami komunikacji na odległość np. listownie, za pomocą katalogów, telefonicznie, poprzez E-Mail bądź SMS itp. (§§ 312 c I,II BGB). Do umowy musi dojść w ramach w tym celu zorganizowanego systemu zbytu na odległość.

Należy zwrócić uwagę, że umowa i związane z nimi obowiązki dotyczą tylko umowy zawieranej między przedsiębiorcą jako sprzedawcą oraz konsumentem jako kupującym.

Obowiązki informacyjne sprzedawcy

Konto na E-Bay oraz opis produktu nie wystarczą. Dlaczego? Sprzedawca w Internecie ma obowiązek udzielenia kupującemu konsumentowi licznych informacji wyszczególnionych w §312 d BGB, Art. 246a, 246b EGBGB. Przede wszystkim sprzedawca musi podać swoje pełne dane tj. firmę, adres siedziby, dane kontaktowe. Dodatkowo powinien odpowiednio poinformować o sprzedawanym produkcie, podając istotne jego cechy, pełną cenę wraz z podatkiem VAT. Jednocześnie musi wskazać na wszystkie koszty związane z zakupem jak np. koszty przesyłki czy transportu, wymienić warunki zapłaty, dostawy, termin dostawy oraz wskazać na rękojmię za wady rzeczy zakupionych. O czym sprzedawca definitywnie nie powinien zapominać: informacja o konsumenckim prawie do odstąpienia od umowy. Tutaj przedsiębiorca zobowiązany jest do wskazania na takie prawo, podać jego warunki, terminy, sposób i procedurę wykorzystania tego prawa przez konsumenta. Sprzedawca powinien tutaj zamieścić również wzór odstąpienia od umowy, który znajdzie w załączniku 2 do ustawy EGBGB:

Muster-Widerrufsformular

(Wenn Sie den Vertrag widerrufen wollen, dann füllen Sie bitte dieses Formular aus und senden Sie es zurück.)

- An [hier ist der Name, die Anschrift und gegebenenfalls die Telefaxnummer und E-Mail-Adresse des Unternehmers durch den Unternehmer einzufügen]:

- Hiermit widerrufe(n) ich/wir (*) den von mir/uns (*) abgeschlossenen Vertrag über den Kauf der folgenden Waren (*)/die Erbringung der folgenden Dienstleistung (*)

- Bestellt am (*)/erhalten am (*)

- Name des/der Verbraucher(s)

- Anschrift des/der Verbraucher(s)

- Unterschrift des/der Verbraucher(s) (nur bei Mitteilung auf Papier)

Datum

_________

(*) Unzutreffendes streichen.

[1] Anl. 2 neu gef. mWv 13. 6. 2014 durch G v. 20. 9. 2013 (BGBl. I S. 3642)

[2] Im BGBl. I sind die hier in eckigen Klammern wiedergegebenen Bezugnahmen auf die Gestaltungshinweise als geschlossene Kästchen dargestellt.

Dodatkowo przedsiębiorca musi wskazać, kto ponosi koszty przesyłki w sytuacji odstąpienia od umowy.

Na tym jednak jeszcze nie koniec. Sprzedawca powinien jak najszybciej udostępnić kupującemu treść zawartej umowy bądź potwierdzenie zawarcia takiej umowy na trwałym nośniku danych, najpóźniej w momencie otrzymania towaru.

Konsumenckie prawo do odstąpienia od umowy

W celu ochrony konsumentów przed pochopnym zawarciem umowy, europejski ustawodawca wprowadził możliwość do odstąpienia od umowy bez konsekwencji dla konsumenta. Szczególnie w sytuacji zawarcia umowy w domu przy drzwiach, przez telefon bądź Internet konsument daje się ponieść chwili, przekonać sprzedawcy i działa nieprzemyślanie, czego później żałuje. I tutaj znacząca staje się możliwość odstąpienia od umowy. Termin odstąpienia od umowy wynosi 14 dni i rozpoczyna się z dniem otrzymania zakupionego towaru. Jeśli jednak sprzedawca nie poinformował konsumenta uprzednio o swoim prawie do odstąpienia od umowy, termin nie rozpoczyna biegu. Wtedy konsument może odstąpić od umowy w terminie 12 miesięcy i 14 dni.

Odstąpienie od umowy również dla Download i App

Najbardziej znaczącą zmianą wprowadzoną przez reformę w roku 2014 zapewne jest wprowadzenie możliwości odstąpienia od umowy przy sprzedaży produktu w formie Download oraz App. W związku z aktualną możliwością zakupu książek, muzyki, programów itp. digitalnie powstał dla ustawodawcy problem związany z prawem odstąpienia od umowy. Dlaczego? Gdyby kupującemu umożliwić odstąpienie od umowy mógłby on zakupić ebook’a ściągnąć zawartość po czym odstąpić od umowy bez zobowiązania do zapłaty. W tych sytuacjach ustawa od czerwca tego roku wprawdzie przewiduje prawo do odstąpienia od umowy, ale w nieco okrojonej wersji. Prawo do odstąpienia od umowy wygasa w momencie kiedy sprzedawca rozpoczyna realizację zamówienia (udostępnienie pliku) po tym jak konsument jednoznacznie wyraził na to zgodę i jednocześnie potwierdził znajomość utraty prawa do odstąpienia od umowy wraz z rozpoczęciem realizacji zamówienia.

W ten sposób ustawodawca rozwiązał problem związany z zakupem digitalnych produktów, tworząc niestety jednocześnie kolejne formalne obowiązki dla sprzedawcy.

Konsekwencje zaniechania obowiązków

Niewypełnienie wyżej wymienionych obowiązków zasadniczo stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Co to oznacza? Przede wszystkim daje to możliwość konkurencji do wezwania do zaniechania. Często konkurenci wynajmują w tym celu kancelarie adwokackie, co powoduje koszty, które zwrócić winien przedsiębiorca nie wypełniający obowiązku. Taki przedsiębiorca zobowiązany jest do podpisania deklaracji o zobowiązaniu się do zaniechania pod groźbą kary pieniężnej. Jak widać niedopilnowanie obowiązków informacyjnych się nie opłaca, a na straży praw konsumenta stoją sami przedsiębiorcy – konkurenci.

For our foreign clients here a summary of the press release in English and German: 

Fernabsatzrecht – Pflichten des Verkäufers bei Fernabsatzverträgen. Der Umsätze der Online- Verkäufe steigen rasant. Das Internet ist eine pulsierende Ader des Handels. Bald vielleicht sogar die Hauptschlagader. Die Unternehmer vernetzen sich im Internet mit Handelspartnern, Kunden, ausländischen Niederlassungen. Der Warenkauf im Internet ermöglicht eine größere Auswahl, konkurrenzfähige Preise und die Möglichkeit des Einkaufs auf der ganzen Welt rund um die Uhr. Der Verkäufer muss dabei immer an seine Pflichten gegenüber den Verbrauchern denken. Hierzu gehören vor allem umfangreiche Informationspflichten zum Widerrufsrecht, die Pflicht zur Vorlegung des Muster-Widerrufsformulars, Aufklarung über die Widerrufsfrist, und weitere. Die Reform des Fernabsatzrechts im Jahr 2014 brachte eine interessante Neuregelung: nunmehr unterliegen auch Verträge über den Kauf von digitalen Waren (Ebook, Audiobook, App ua.) dem Widerrufsrecht. Natürlich eingeschränkt: fängt der Verkäufer an den Vertrag zu realisieren und hat der Verbraucher hierzu seine Zustimmung erteilt, verliert der Verbraucher das Widerrufsrecht (wenn er zuvor bestätigt dies gewusst zu haben).

Obligations of the seller in distance contracts. 

The turnover of online sales is rising rapidly. The Internet is an artery of trade. Soon, perhaps even the aorta. The entrepreneur networks in the Internet with trading partners and customers. The purchase of goods on the Internet allows a greater selection, competitive prices and the possibility of purchasing around the world around the clock. The seller always has to think of his duties towards consumers. These mainly include extensive disclosure requirements about the consumer right to cancel the contract, like the duty to present a pattern cancelation statement, elucidation about the cancelation period, and more. The reform of the distance selling law in 2014 brought an interesting new rule: now also the purchase of digital goods (Ebook, Audio Book, App and others.) includes the right to cancel the contract. The right is of course, restricted: When the seller starts to fulfil the contract and the consumer has given his consent, the consumer loses the right to cancel (if he previously confirmed to have known this).

Kontakt:

Rechtsanwaltskanzlei Dr. Schulte und Partner Rechtsanwälte

Malteserstrasse 170/172

12277 Berlin

Telefon: (030) 71520670

Telefax: (030) 71520678

e-Mail: dr.schulte@dr-schulte.de

Internet: http://www.berlin-adwokat.pl

Autor:

 

Patrycja Mika

Rechtsanwältin (adwokat według prawa niemieckiego) Patrycja Mika
Autor odpowiada za treść publikacji.

Status: Adwokat Patrycja Mika jest partnerką kooperacyjną kancelarii prawniczej „Dr Schulte i prawnicy”

Doktorat: różnica pomiędzy kupić, a zamówić

Kupić tytuł doktora to nie to samo, co zamówienie doktoratu - lub - który sąd jest właściwy w przypadku naruszenia praw autorskich do Internetu? - artykuł Prof. Erik Kraatz.

http://goo.gl/xv9XiE

The amendment to the polish Commercial Companies Code - solvency tests for Limited Liability Companies.

During the meeting with interested clients of our law office, attorney Patrycja Mika presented the most relevant changes introduced by the reform of the polish Commercial Companies Code. On the first meeting, we focused on the polish Limited Liability Company. The amendment provides for a more flexible financial structure of the company, the initial capital becomes optional and may amount from 1 PLN. To protect creditors of the company, the reform introduced a solvency test and the obligation to create supplementary capital witch dependents on the amount of the company commitments.